Όπως σε κάθε χειρουργείο έτσι και εδώ σε οποιαδήποτε επέμβαση που αφορά την αποκατάσταση βλάβης στους πνεύμονες μπορεί να επέλθουν ανεπιθύμητες εξελίξεις.
Μία επιπλοκή που μπορεί να συμβεί ειναι η εμφάνιση Εμφυσηματικών φυσαλίδων και πνευμοθώρακας.
Οι αερώδης κύστες είναι σχηματισμοί – φουσκάλες με λεπτά τοιχώματα που εμφανίζονται είτε συνήθως στην επιφάνεια είτε στο εσωτερικό των πνευμόνων. Οι φυσαλίδες αυτές επικοινωνούν με το αναπνευστικό μας σύστημα αλλά δεν συμμετέχουν στην ανταλλαγή των αερίων, αποτελούν ένα μικρό ή μεγάλο σωματίδιο ανάλογα με το μέγεθος και την ποσότητα τους που καταλαμβάνει όγκο μέσα στον πνεύμονα. Αν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, αν δηλαδή καταφέρουν να κλέβουν από τον αέρα που εισέρχεται στους πνεύμονες, αυξάνονται σε μέγεθος και μπορούν να αναπτυχθούν τόσο που να πιέζουν ακόμη και τον ίδιο τον πνεύμονα. Είναι ικανές μέχρι και να συρρικνώσουν τον πνεύμονα. Το φαινόμενο της εμφάνισης πολλών κυστών, οι οποίες εμφανίζονται μια μεγάλη κυστική επιφάνεια, ονομάζεται «Συρόμενες Κύστες» και η απεικονιστική τους μορφή στην ακτινογραφία μοιάζει με μια μεγάλη ενωμένη μάζα. Επειδή όπως είπαμε και πάνω υπάρχει επικοινωνία με το δίκτυο των βρόγχων, σε πιο σημαντική μεταβολή της πίεσης του αέρα στο εσωτερικό τους (αύξηση ή μείωση) είναι δυνατό να σπάσουν (αυτόματη ρήξη), απελευθερώνοντας αέρα στο ημιθωράκιο (υπεζωκοτική κοιλότητα) που πιέζει και συρρικνώνει. τον πνεύμονα προκαλώντας τον λεγόμενο «Πρωτοπαθή Αυτόματο Πνευμοθώρακα» και χωρίζεται σε πρωτογενή και δευτερογενή.
Ο πρωτογενής αναφέρεται σε άτομα ηλικίας 15-50 ετών, μακρόσωμα και συνήθως καπνιστές. Στην αξονική τους τομογραφία συνήθως θα βρούμε βλάβες παρόμοιες με αυτές του εμφυσήματος και κύστες που περιέχουν αέρα.\
Ο δευτερογενής οφείλεται σε κάποια υποκείμενη πνευμονική νόσο, όπως:
-Ενδομητρίωση
-Φυματίωση
-Σαρκοείδωση
-Κυστική Ίνωση
-Συνδρομή Marfan
-Νεκρωτικές πνευμονίες
Το κυριότερο σύμπτωμα είναι ο οξύς πόνος στον θώρακα, ενώ σε μεγάλους τόνους και υπό τάση πνευματικής δύναμης εμφανίζεται και δύσπνοια.
Αντιμετώπιση:
– Πρώτο επεισόδιο: Σε μικρή ένταση πνευμοθώρακα, συνίσταται η χρήση οξυγονοθεραπείας που είναι ικανή να απορροφήσει τον αέρα από την υπεζωκοτική κοιλότητα.
Ο μεγαλύτερος πνευμοθώρακας απαιτεί χρήση Bülau, ο οποίος είναι ένας σωλήνας παροχέτευσης που απομακρύνει άμεσα τον αέρα και θα αναδείξει τυχόν διαφυγή αυτού.
– Δεύτερο επεισόδιο: Απαιτείται χειρουργική παρέμβαση.
Περίπτωση χειρουργείου στο πρώτο επεισόδιο μπορεί να προκύψει όταν εμφανίζονται πολλές αερώδεις φυσαλίδες κατά την αξονική, και σε ασθενείς των οποίων η καθημερινότητα υποβάλλει σε έντονες εναλλαγές της ατμοσφαιρικής πίεσης (πιλότοι, δύο)
Τέλος στατιστικά το 45% αυτών που κάνουν επεισόδιο αυτομάτου στην πνευμοθώρακα. πενταετία θα κάνει και δεύτερο επεισόδιο.
Παράγοντες κίνδυνου υποτροπής είναι:
1) Ο σωματότυπος (μακροσωμία)
2) Το κάπνισμα
3) Η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια.