Πνευμονική αποκατάσταση.
Σύμφωνα με τον ορισμό της Πνευμονολογικής Εταιρείας (European Respiratory Society) η πνευμονική αποκατάσταση είναι η διαδικασία υποβολής ασθενειών σε εξάσκηση σύντομης χρονικής διάρκειας με τη μείωση της επίδρασης που επιφέρει η αναπνευστική δυσχέρεια στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Ο βασικότερος στόχος της ενέργειας αυτής είναι ο περιορισμός των συμπτωμάτων. Μέσω αυτής της διαδικασίας η αναπνευστική ικανότητα και η αντοχή σε καθημερινές δραστηριότητες ενισχύεται.
Τα συνήθη προγράμματα διαρκούν περίπου 8 εβδομάδες και η κρατική ενίσχυση καλύπτει εξολοκλήρου 10 συνεδρίες ανά έτος. Το πρόγραμμα έχει σκοπό να μας βοηθήσει να επιτρέψουμε την αντοχή μας και να μας μάθει πως μπορούμε να κάνουμε καλύτερη διαχείριση των σωματικών μας δυνάμεων ώστε να είμαστε ικανοί να εκτελούμε περισσότερες από τις καθημερινές μας δραστηριότητες, κάνοντας μας πιο αυτόνομους και αποτελεσματικούς.
Σημαντικό κομμάτι της διαδικασίας αυτής είναι η επιλογή του καταλληλότερου κέντρου για μας. Το κέντρο πρέπει να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις με τη δική μας και να έχει ιατρονοσηλευτικό προσωπικό με εμπειρία στο χώρο. Η συνεργασία του πνευμονολόγου μας με το κέντρο που θα επιλέξουμε να είναι απαραίτητη. Ο ιατρός θα πρέπει να δώσει πληροφορίες και πλήρες ιστορικό για μας καθώς και να συμμετέχει στην επιλογή της θεραπείας που θα επιλεγεί από το κέντρο αναπνευστικής αποκατάστασης. Αναγκαία διαδικασία είναι η συμμετοχή του ασθενούς σε δοκιμαστικά τεστ με σκοπό την αξιολόγηση των αναγκών σε κάθε περίπτωση. Ένα από αυτά τα τεστ είναι η Εργοσπειρομετρία ή Καρδιοαναπνευστική δοκιμαστική κόπωση. Η συνεχής ενημέρωση για την εξέλιξη της θεραπείας και τα αποτελέσματα αυτής πρέπει να κοινοποιούνται στον πνευμονολόγο μας, ενώ σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης θα πρέπει να είναι ενήμερος για να επέμβει.
Το πρόγραμμα κάθε ασθενούς είναι εξειδικευμένο και προκύπτει μετά από τη συνεργασία των δύο πλευρών και την εκτέλεση των παραπάνω ενεργειών. Στόχο έχει τη βελτίωση της φυσικής αλλά και της ψυχολογικής κατάστασης του ασθενούς. Συνήθως παρεμβαίνουν και ψυχολόγοι όταν κρίνεται αναγκαίο, ενώ επιπλέον ειδικότητες μπορούν να συμβάλουν στη γενικότερη θεραπεία όπως διατροφολόγοι, εργοθεραπευτές, κοινωνικοί λειτουργοί. Στα επί μέρους προγράμματα περιλαμβάνονται ασκήσεις που αρχικά εκτελούνται στο χώρο του κέντρου παρουσία ιατρού, ώστε να εξασφαλιστεί η ορθή εκτέλεση τους, και στη συνέχεια πραγματοποιούνται και στο σπίτι. Μερικές από τις ασκήσεις που περιλαμβάνουν τα προγράμματα είναι η αερόβια άσκηση (εξατομικευμένη), το απλό περπάτημα ή το ποδήλατο, με συγκεκριμένη ένταση και σε ορισμένο χρονικό διάστημα, και οι ασκήσεις αυξήσεων μυϊκής ισχύος. Κατά τη διάρκεια της άσκησης καταγράφονται μερικοί παράμετροι όπως ο καρδιακός παλμός, ο κορεσμός του οξυγόνου με τη χρήση ενός παλμικού οξύμετρου και μετά από επαναλαμβανόμενες μετρήσεις προκύπτουν συμπεράσματα που αναλόγως διαχειρίζονται. Το πρόγραμμα μπορεί να μεταβάλλεται μερικές φορές στοχεύοντας σε πιο έντονες ασκήσεις ή πιο χαλαρές ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενούς και τις αποφάσεις των ειδικών.
Σε ό,τι αφορά την πρωτεύουσα, στο Νοσοκομείο Σωτηρίας, συγκεκριμένα στο τμήμα Α πανεπιστημιακής πνευμονολογικής κλινικής, και στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμού υπάρχουν προγράμματα αναπνευστικής αποκατάστασης στα οποία μπορεί να συμμετέχει κανείς δωρεάν. Στην υπόλοιπη Ελλάδα υπάρχουν σε κέντρα γενικής αποκατάστασης τμήματα που υποστηρίζουν την συγκεκριμένη θεραπεία, ενώ πλέον μπορούμε να απευθυνθούμε και σε ορισμένα φυσικοθεραπευτήρια ή εργοθεραπευτήρια.