Η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), είναι μία δυνητική σοβαρή κατάσταση η οποία πολλές φορές διαγιγνώσκεται αργά. Μέσα από τη διαχείριση της ΧΑΠ στόχος είναι να αυξηθούν οι πιθανότητες να καταφέρουμε να επιβραδύνουμε την εξέλιξή της. Κύριο μέλημα των επαγγελματιών υγείας αποτελεί και η εκπαίδευση – επιμόρφωση του ασθενούς ώστε να καταφέρει να διαχειρίζεται την κατάσταση της υγείας του και φυσικά να γίνει απόλυτα αυτόνομος.
Η ΧΑΠ αποτελεί μια χρόνια αναπνευστική νόσο, βραδέως εξελισσόμενη, και επιφέρει μια διαταραχή στον αερισμό των πνευμόνων που δυστυχώς καθίσταται ελάχιστα, ή πολλές φορές και καθόλου, αναστρέψιμη. Προκαλείται είτε από την ανατομική αλλαγή (αναδιαμόρφωση) που οδηγεί στη μείωση της διαμέτρου των βρογχιολίων, είτε λόγω της καταστροφής των πνευματικών κυψελίδων, που μπορεί να οδηγήσεί σε χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια και ποικίλλει ανάλογα με τους ασθενείς. Χωρίς αμφιβολία, επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής και προκαλεί πρόωρο θάνατο.
Η Κυριότερη αιτία της ανάπτυξης της νόσου αποτελεί το κάπνισμα (ενεργό, παθητικό ή και ενδομήτριο) καθώς αντιπροσωπεύει περίπου το 90% των περιπτώσεων ΧΑΠ. Αυτό όμως δεν είναι η μόνη αιτία. Αναλυτική αναφορά ακολουθεί στην παράγραφο «Αίτια της ΧΑΠ».
Το πιο συχνό λάθος που παρατηρείται, και έχει ως επακόλουθο τη διάγνωση της νόσου, είναι η αποφυγή εστίασης και η παρακολούθηση των δύο πιο συχνών συμπτωμάτων της που είναι: α) ο χρόνιος βήχας και δη παραγωγικός και β) η σταδιακή εμφάνιση δύσπνοιας που δεν δικαιολογείται. Πολύ συχνά λοιπόν αυτά τα δύο συμπτώματα, που αποτελούν και τα κυριότερα σημάδια για τη διάγνωση της νόσου, δεν λαμβάνουν την απαραίτητη προσοχή ή συχνά αγνοούνται παντελώς από τον ασθενή.
Η βασική εξέταση για τη διάγνωση της ΧΑΠ είναι η εκτέλεση σπιρομέτρησης, μέσω της χρήσης ηλεκτρονικού σπιρόμετρου. Αναλυτική αναφορά για το τι πραγματεύεται η σπιρομέτρηση που θα βρείτε στην ενότητα «Διάγνωση της ΧΑΠ».
Η αποκατάσταση της αναπνοής σε κάθε ασθενή με ΧΑΠ αποτελεί στόχο, με κύριο μέλημα να μην περιορίσει τις καθημερινές δραστηριότητές του. Αυτός ο στόχος θα επιτευχθεί με έναν συνδυασμό ενεργειών που προτείνονται στον ασθενή για τη μείωση της δυσκολίας που αντιμετωπίζει και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του και πάντα σε συνδυασμό με μια βελτιστοποιημένη θεραπεία. Αυτοί συνήθως περιλαμβάνουν την διακοπή του καπνίσματος, τη θεραπευτική αγωγή και την αναπνευστική φυσιοθεραπεία, σε συνδυασμό φυσικά με κατάλληλη διατροφή, άσκηση και ψυχολογική υποστήριξη.